stopień

stopień
-pnia; -pnie; gen pl -pni; m
(schodów) stair, step; (w hierarchii) rank; (ocena) mark (BRIT), grade (US), (jednostka miary) degree; (poziom, intensywność) degree, extent

stopień równy/wyższy/najwyższy — positive/comparative/superlative degree

stopień naukowy — (university) degree

stopień wojskowy — military rank

20 stopni Celsjusza — 20 degrees centigrade lub Celsius

poparzenia drugiego stopnia — second-degree burns

zakręt lub zwrot o 180 stopni — U-turn

zwrot o 180 stopni — (przen) about-face, volte-face

w pewnym stopniu lub do pewnego stopnia — to some degree lub extent

w dużym stopniu — to a large extent

"uwaga stopień!" — "mind the step"

* * *
stopień
mi
-pni- Gen. -a
1. (schodów) step, stair; uwaga, stopień! (napis ostrzegawczy) mind the step!; stopień wodny bud. barrage.
2. (hierarchia) rank; stopień naukowy (university) degree; stopień wojskowy military rank; nagroda pierwszego stopnia first degree award; awansować do stopnia majora be promoted to a major; stopień doktora doctorate; przyznać komuś stopień doktora confer the doctoral degree on l. upon sb; uzyskać stopień doktora be awarded one's doctoral degree; stopień pokrewieństwa genealogia degree; oparzenie pierwszego stopnia pat. first-degree burn; ciekawość to pierwszy stopień do piekła curiosity killed the cat.
3. szkoln. grade; Br. mark.
4. (na skali) degree; mam trzydzieści osiem stopni gorączki I('ve) got a fever of thirty and eight; pięć stopni Celsjusza five degrees centigrade l. Celcius; siedemdziesiąt stopni Fahrenheita seventy degrees Fahrenheit; stopień długości/szerokości geograficznej degree of longitude/latitude; stopień równania mat. degree.
5. geom. degree; kąt ma trzydzieści stopni the angle has thirty degrees.
6. mat. (pierwiastka) index.
7. (intensywności) degree; (np. zniszczeń) extent; do pewnego stopnia l. w pewnym stopniu to some degree l. extent; w dużym stopniu to a large extent; do tego stopnia go nienawidził, że... he hated him so much that...; to jest w najwyższym stopniu zabronione it is strictly prohibited.
8. jęz. degree; stopień równy positive degree, the positive; stopień wyższy comparative degree, the comparative; stopień najwyższy superlative degree, the superlative; okolicznik stopnia adverbial of degree.
9. muz. degree.

The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • stopień — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. stopieńpnia; lm D. stopieńpni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} najmniejszy element schodów w kształcie prostopadłościanu; występ w jakimś podwyższeniu; uskok, występ w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • stopień — m I, D. stopieńpnia; lm M. stopieńpnie, D. stopieńpni 1. «pojedynczy element schodów; także: występ w jakimś podwyższeniu, w pochyłości terenu, umożliwiający wchodzenie lub schodzenie» Wygodne, szerokie stopnie. Stopnie z cementu, z marmuru.… …   Słownik języka polskiego

  • gorzej — «stopień wyższy od źle» Pracować, uczyć się coraz gorzej. Chory czuje się gorzej …   Słownik języka polskiego

  • balkon — stopień w tramwaju …   Słownik gwary warszawskiej

  • stary — starzy, staryrszy 1. «mający wiele lat, liczący wiele lat; niemłody» Stary ojciec, dziadek. Stare drzewa, domy. Stary las. Stary pies, koń. Najstarsi ludzie już tego nie pamiętają. ∆ Starszy syn, brat, starsza córka, siostra «o synu, bracie,… …   Słownik języka polskiego

  • doktor — m IV, DB. a Ms. doktororze; lm DB. ów (w języku mówionym używana także forma: doktór zwłaszcza w zn. 2) 1. lm M. doktororzy a. doktororowie «stopień naukowy nadawany przez wyższe uczelnie i instytuty naukowe po napisaniu rozprawy, obronie jej w… …   Słownik języka polskiego

  • wysoki — wysokiocy, wyższy 1. «mający wymiar pionowy większy niż przeciętny dla danej grupy przedmiotów; mający duży wzrost» Wysoki mężczyzna. Wysoki dom. Wysokie drzewa, kominy, wieże. Wysoka fala. Wysoki poziom wody. Wysoki brzeg rzeki. Wysokie zaspy …   Słownik języka polskiego

  • dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… …   Słownik języka polskiego

  • doktorat — m IV, D. u, Ms. doktoratacie; lm M. y «stopień naukowy uprawniający do używania tytułu doktora; egzamin na stopień naukowy doktora» Uzyskać, pot. zrobić doktorat z filozofii. ∆ Doktorat honoris causa «honorowy stopień naukowy nadawany przez… …   Słownik języka polskiego

  • dostateczny — dostatecznyni, dostatecznyniejszy «wystarczający, zadowalający» Dostateczna opieka, troskliwość. Dostateczna gwarancja bezpieczeństwa. ∆ Stopień dostateczny, nota, ocena dostateczna «stopień, nota, ocena stwierdzające, że czyjś poziom wiadomości… …   Słownik języka polskiego

  • major — I m IV, DB. a, Ms. majororze; lm M. owie a. majororzy, DB. ów «oficerski stopień wojskowy, wyższy od kapitana; w Wojsku Polskim najniższy stopień w grupie oficerów starszych; oficer mający ten stopień» ‹z łac.› II muz. → II dur ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”